pişmanlık sebepleri

"Birisi okuyacak olsa, kişilik analizimi yapar" kaygısıyla altı çizilemeyen cümleler. (Altı çizilmediği için de, kitabı şöyle bir karıştırınca o cümlelerin asla bulunamaması)

sabah erken kalkacağım halde gece uyumayıp sabah yataktan ağlayarak çıkmam ama nasıl pişmanlık anlatamam, kalkınca bu akşam kesin erken yatacağım deyip yinede yatamam.

beyler şu sıçtığımın hayatında tek duyduğum pişmanlıktır belki sabahın saat 8'inde yazacaklarım. lise1 e gidiyorum. klasik ergen liseliyim amk yüzümde sivilceler,iğrenç iğrenç espiriler o zamana kadar 1-2 kızla münasebetim olmuş onlarda nasıl olduysa bende bilmiyorum kızlar artık nasıl bir yoklukta ise benim elime düşmüşler neyse. okula girdim amk okulunda sanki ilk okul gibi bütün öğrenciler sıraya dizilmiş tek tek isimler söyleniyor herkesin sınıfları okunuyor falan "hay sikeyim iki saat ayakta beklicez hiç çekemem"deyip fütursuzca bulunduğum bölgede yere bağdaş kurdum oturdum. beş on kişi napıyor lan bu mal desede aldırmadım devam ettim. bi ara bi hatuna gözüm ilişti"o ne lağğnnn"diye kız ne çok güzel nede çirkin ama aşırı ilgimi çekmişti. aynı sınıfa düşelim diye dua ediyorum falan velhasıl düştük aynı sınıfa ama ben ergen hiç özgüvende yok yaklaşamıyorum bir türlü. bu şekilde gitti 1-2 ay aramızda öyle normal muhabbetler dönüyor. bu şehir dışından gelmiş ordada sevdiği biri mi ne varmış o yüzden hiç ilişemiyordum. sonra sınıftaki kankisinden laf arasında öğrendiğim kadarıyla tamamen alakasını bitirmiş. ben tam bunla konuşacak cesareti toplamıştım ki, bi an kendi kendime ayna karşısında "ulan şu tipe bak tamam kültürlüyüz kendi çapımızda ama kız görünce euzü besmele çeker amk"diyip spora yazıldım, kişisel gelişim kitapları falan aldım. kelime haznemden belli başlı şeyleri çıkardım. konuşma şeklimi düzelttim. parfüm v.s. aldım. 1.5 ayda kayda değer bir değişim uyguladım. her şeyi hazırladım pazartesi günü konuşacaktım negatif bir sonuç alsam bile en azından kendime çeki düzen vermiş olacaktım. okuduğum okulda da mustafa diye bir çocukluk arkadaşım var babannesi karşı komşumuz olurdu çıkışta o geldi yanıma "yiaaa kınka sizin sınıfta bi hatun var adı x numarası var mı sende aşııkk oldum oggglumm çok pis hemde bi kıyak geç güzel kardeşine"demez mi. vay ananı avradını gelmişini geçmişini beynimde filler düzüşmeye başladı bir anda. kafamda deli sorular dönüyor ulan nabıcam ben şimdi diye. anlık gerçekleşiyor bide bunların hepsi beynim cayır cayır yanıyor. sonra durdum düşündüm lan dedim kaç yıllık arkadaşım öbür tarafta da hoşlandığım ama bişiylerin olma ihtimalinin kesin olmadığı bir kız en iyisi vereyim numarasını amk kalbimize gömeriz napak mustafadan önemli mi diye. verdim numarasını. bunlar konuştu etti falan mustafa yavşaklık yapmış,kız buna tekmeyi basmış. bu olaylardan yaklaşık 2 ay sonra okul tatile girmeye yakın tekrar topladım cesaretimi konuştum kızla. çıktım karşısına dedim böyleyken böyle çok hoşlanıyorum v.s. v.s. ulan kız demez mi "madem çok hoşlanıyordun ne diye"al knka sen takıl" diye numaramı mustafaya verdin" beynimden aşağıya kaynar sular dökülüyor amk kafayı yiyorum nasıl sövüyorum içimden kendimede,mustafaya da kaderede sövecek ne bulursam sövüyorum.tokatı bastı küfürü etti gitti. 2.dönem de başka bir okula kaydını aldırdı. yağmurlu bir gündü orada yağmurla karışan göz yaşımı asla unutmam. hala stalklarım manavgatta okuyor bide afetül dehşet bişey olmuş iyice kafamda var bir gün çıkacam gene karşısına da ne zaman olur bilmem.

öğlen 5 de uyanmak. uyuyamıyorum amk

14 yıllık dostunun cenazesine yetişememek.

bir arkadaşım var tesadüfen tanıştık. her gün konuşuyoruz falan. hayatımı değiştirdi çocuk. her türlü görüşlerimiz uyuyordu bununla. hayatımda kötü olan ne varsa bir bir çıkarmamı sağladı. devrim yaptı bildiğin. hoşlanıyor muydum bilemem ama çok iyiydik. muhabbeti de sarıyordu zaten bir sürü hayranı vardı. ama ya mesaj atamıyorlar yada çok ünlü olduğu için konuşmaz diye korkuyorlar. neyse ama çocuk harika biri. çok eğlenceli. sesi de güzel. grubu felan var. bir daha karşılaşır mıyım bilmiyorum. çok seviyordum. hala çok severim ama kendi içimde, tek başıma. onu hayatımdan çıkarma kararı almak çok büyük pişmanlığımdı. beni iyileştiriyordu çünkü. aşk, şehvet yada her hangi bir şey yoktu ama hayata tutunmamı sağlıyordu. pişmanım sözlük. beni hayata döndürmeye çalışan adamı sırf (bkz: bir geri zekâlıya inanarak) ellerimle ittiğim için çok pişmanım sözlük.

(bkz: mastürbasyon) (bkz: mastürbasyon sonrası yaşanan pişmanlık)

ona karşı zamanında yaptığım hareketler. ulan ne dalyarakmışım ya. kendime sinirlenmekten yoruldum lan, 2 haftadır kendimle düşmanım. anlamam güç oldu, geç oldu ama anladım artık. umarım, gerçekten umarım ki ona karşı yaptıklarımı düzeltmek için fırsatım olur.. nickime kadar biliyorsun artık, zannetmiyorum ama olur da okursan diye şuraya da bir not iliştireyim. her şey için tekrar tekrar özür diliyorum. seni gerçekten çok seviyorum..

yaşadığım her gün karşılaştığım bir durum. her sigaramın ardından duyduğum pişmanlık. ciğerlerimi hissetmeye başladım artık.

intikam duygusuna kapılarak yapılmış hatalar.

sözlüğe arkadaş getirmek ...

yapmaya cesaret edememek sonrasında neden yapmadım diye kendini yemek...

fazla yemek yemek

son kadehi içmek

herkesten doğruyu güzeli beklemek

bugün geçen senenin lys' sini çözdüm. az buçuk konu eksiğim kalmasına rağmen. sonra puanzadan sıralamamı hesapladım. şu anki halimle geçen sene girseymişim 10kdaydım ve gazi'de diş yahut odtü'de mimarlık okuyor olacaktım kim bilir. ama ben kahve, hap ve vertigo dolu bir seneyle 2017 lys' nin zor mu kolay mı geleceğini hesaplıyor ve bir yandan entrileri okuyorum. hayata bak bee.. yav içim yanıyor 2016 lys çok kolaymış bunu farkettim. (bkz: bak şerefsiz evladıyım ağlamamak için zor tutuyorum kendimi) keşke geçen sene çalışsaymışım ya.. dertlendim sütümü getirin.

güvenmek.

ota boka üzülmem

çok yüz vermek.

onu daha önce fark etmemiş olmak. artık bazı şeyler için çok geç.

çocukları olmayanların şükür sebebisin mecnun :d

tam bugün bir de yıllar önce birgün

(bkz: iç ses) (bkz: mesaj at)

doyumsuz bir nefse sahip olmamız..

3 sene önce ygs dönemimde sevgilimin yanına gidemedim istanbula ayrıldık eğer gitseydim ilişkimiz devam ederdi evlenebilirdik belkide çok sevdim onu hala daha onu seviyorum

Bununla ilgili müthiş bir şey öğrendim. Anladığım kadarıyla anlatmaya çalışacağım. Şöyle ki diyelim önümüzde iki kupon var. Birini rastgele seçmemiz isteniyor. Birinde bir milyon tl varken diğerinde on tl var. On tl'lik kuponu çekersek çok üzülür ve diğer kuponu çekmediğimiz için pişman oluruz. Yani pişman olmamızın sebebi diğer seçeneği seçtiğimizde ne olacağını bilmemizdir. Yani ne kaybettiğimizi bilmezsek pişman olmayız. Şöyle diyelim bir köpek sahipleneceksiniz. Buldog ile Labrador arasında gidip geliyorsunuz. Labrador cinsini seçtiniz. Bundan hiçbir zaman pişmanlık duymazsınız çünkü Buldog cinsi bir köpek sahibi olmanın nasıl bir şey olduğunu bilmiyorsunuz ve karşılaştırmasını yapamıyorsunuz.

Pişman olmak istemiyorsanız, keşkeniz olmasın. Bütün işlerinizi bitirin. Ne kadar az yük varsa sırtınızda, geleceğe o kadar rahat adımlarsınız. O tatile git, o seçeneği seç, o işi yap... Canının istediği şey; vicdan ve mantık sınavından geçiyorsa, yap gitsin! Mesela; "Bu kız/erkek buna değer mi?" deme. Yap. Bırak değerini o biçsin. En kötü ihtimalle, hayatından seni hak etmeyen bir insanı çıkarmış olursun. İster arkadaş, ister dost, ister eş adayın olsun. Bu kadar basit.

Seni çok sevindiren bir şeyi anlatırsın. Karşıdan beklediğin tepkiyi almazsın ya o an dersin işte keşke anlatmasaydım..

Bir insana 2.şansı vermek.

arkadaş ne kadar istemesek de muhakkak bir pişmanlık söz konusu oluyor. ya söylemek istediğin o sıra aklına gelmez buna pişman olursun, ya da o sıra söylememen gereken bir şey söylersin de ona pişman olursun. ya napalım şu bugu çözsün biri

Yaptıklarımdan pişman değilim aklım halen yapamadıklarim da. Ünlüdüşünürfilozofpsikologprof.Adanalı

Kendimle ilgili gereğinden fazla şey anlatmak. Kime ne, ne kadar anlatılır öğrenemedim hâlâ.

karantinadayken zaten evdeyiz aq kim görücek diye diye rakam belirtmek istemiyorum ama hayvan gibi oldum..pişmanım..nasıl verilecek bu kilolar..help..

Hiçbir pişmanlığım yok. Sevdiklerime sonuna kadar sarıldım, onlar için elimden geleni yaptım. Çevremdekilere bazen ufak bir jestle, bazen de dolu dizgin değer verdiğimi gösterdim. Suratına sıçmak istediklerimin suratına sıçtım, insanların arkasından konuşacağıma aklımdakileri yüzlerine söyledim. Zerre pişman değilim. Hiçbir keşkem yok. Meyvesini yediğim de oldu, acısına katlandığım da. Sonuçta her zaman kazanamaz insan. Lakin şunu rahatça söylemek isterim, hepsi şu an beni ben yaptı. Yine olsa yine yaparım.

Asosyal sözlük nickimi sevgilime söyledim. Pişmanım. Beni pişman ettiğin için teşekkür ederim.

kısa bir süre için kalbimi hatırladım, ama çok geçmeden pişman oldum. olsun, pişmanlığı bile ipek gibi bazı duyguların...

belki hayatımı değiştirecek bir mutluluğu elimin tersiyle ittim ve bundan dolayı aşırı pişman oldum. belki de ilerde mutsuz olmamak için bugün bazı pişmanlıklar yaşamak gerekiyordur. bu da bir nevi kel tesellisi işte.

Birine gerektiğinden fazla değer vermek ve bunu belli etmek

kendimin kendime en çok ihtiyaç duyduğu zamanda başkalarının elinden tutmak

Üni de yanlış bölüm okuduğunu farkettiğin o an

Tanıdığım iki kişiye buradan bahsettim ve çok pişmanım. Nickimi de biliyorlar. Rahat rahat entry giremiyorum :(

eksilerini bilerek tercih ettiğin seçimlerin senden götürdüklerini bizzat görmek. gerçi yine olsa aynı şeyleri seçersin belki ama insan ister istemez hep diğer olasılığı düşünüyor

Genel olarak herkes yaptıklarından pişman ben ise yapmadıklarımdan... Bilemiyorum altan.

ufak şeyleri kıyamayıp hayatımdan çıkaramayınca daha büyük bi kayıpla sınanmak..